Lajos Barta studeerde van 1915 tot 1916 beeldhouwkunst bij Eduard Telcs, de Hongaarse beeldhouwer die van 1920 tot 1922 als medailleur in Nederland werkzaam was[2], en volgde een opleiding aan de kunstnijverheidschool in Boedapest. Tussen 1920 en 1927 maakte hij regelmatig studiereizen, waarbij hij onder andere Wenen, Milaan en Parijs bezocht. Van 1927 tot 1938 was Barta als beeldhouwer werkzaam in Boedapest, daarna ging hij weer naar Parijs, waar hij exposeerde tijdens de Salon d'Automne van 1943. In 1945 keerde Barta weer terug naar Hongarije. In de vijftiger jaren veranderde zijn stijl geleidelijk van figuratief naar abstract en hij maakte deel uit van de avantgardistische beweging, die na 1956 weer mocht exposeren.
In 1965 vestigde Barta zich in Duitsland, eerst in een woning/atelier in het voormalige station Bahnhof Rolandseck[3] in Remagen-Rolandseck bij Bonn en later in Keulen. In 1966 werd in de bovenzaal van Bahnhof Rolandseck een overzichtstentoonstelling aan zijn werk gewijd. In de Duitse deelstaten Noordrijn-Westfalen en Rijnland-Palts zijn diverse werken van Barta in de openbare ruimte te zien.
Couple (1969), Blankstraße in de wijk Südstadt in Wuppertal (geplaatst in 1981)
Liebeskraft (1972), bij het Friedensmuseum in Remagen (geplaatst in 1985)
Lino Del Duca assis (1972), tuin van het Musée National aan de Avenue Princesse Grace in Monaco
Fotogalerij
Die Schwingende (1957) in Bonn
Uralte Form (1966), Keulen
Liebeskraft in Remagen
Couple in Wuppertal
Literatuur
Udo Winkler: Lajos Barta (1899-1986): Das plastische Gesamtwerk zwischen Konstruktivismus und organoider Konkretion, uitgave van Verlag 71 in Plön (1995)